Powrót do Reims

 Didier Eribon

Autor jest gejem - od tego trzeba zacząć, bo jego orientacja seksualna wyznacza temat tej książki. Jest też socjologiem i filozofem. Tytułowy powrót to wspomnienia z dzieciństwa i wczesnej młodości spędzonych na francuskiej prowincji. Świetna analiza prowincjonalnego społeczeństwa stylu życia i sposobów myślenia. Wiele smutnych i gorzkich wspomnień. Rzecz traktuje też o wykluczeniu - najpierw tym wynikającym z "odmienności" i orientacji seksualnej, potem o tym wynikającym z prowincjonalnego, robotniczego pochodzenia. Na koniec: jest to rzecz o walce... walce o bycie sobą - chyba zwycięskiej?

Koniec z Eddym

Edouard Louis

Bardzo smutna opowieść o życiu osoby homoseksualnej w robotniczej rodzinie na francuskiej prowincji. Historia opisana w książce dotyczy lat dziecięcych i okresu wcodzenia w dorosłość. Eddy był inny - ma damskie maniery i wysoki głos, ojca w tybie macho - rasistę i szowinistę, i prostych, nieskomplikowanych, okrutnych kolegów. Każdy dzień to dla niego pasmo udręk i cierpień, z którymi jest zupełnie sam. Edouard dzieli się tym swoim bólem i samotnością z czytelnikiem - rzecz jest więc o homofobii i nietolerancji. Zapamiętane historie podaje bez znieczulenia - dlatego lektura książki jest tak przejmująca i na długo zapada w pamięć. "Cud, że wyszedł z tego cało" - chciałoby się powiedzieć znając fakt, że dorosłe życi autor sobie ułożył, a książka, którą wydał w wieku 22 latdoczekała się wielu nagród i została przetłumaczona na 25 języków.   7/10