wtorek, 25 września 2018

Inni ludzie

Dorota Masłowska

Czemuś mnie pisanie Masłowskiej nie uwiodło. Rozumiem, że autorka ma słuch i potrafi mowę potoczną ładnie w literaturze umieścić. Ale moi koledzy w pracy mówią podobnie, podobnie się zachowują i mają takie same spojrzenie na życie jak bohaterowie Masłowskiej - gdy czytałem , z tyłu głowy kołatała się myśl: nic nadzwyczajnego . W Innych ludziach akcja trwa trzy dni, czytelnik towarzyszy w tym czasie niejakiemu Kamilowi - niedoszłemu raperowi - w jego wędrówce po Warszawie, poznając blaski i cienie życia w tym mieście (raczej te drugie). Poznajemy też przypadkowych ludzi, których spotyka Kamil - ich życie, patrzenie na świat, a przede wszystkim ich język. Masłowskiej udało się świetnie pokazać ten współczesny warszawski świat - jest w tym portrecie nieco kpiny i ironii, jest odwzorowanie. Może za parę lat to docenię, dziś zrobiło mi się po prostu smutno... i cieszyłem się , że już koniec. 

niedziela, 23 września 2018

Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii

Urszula Jabłońska


Bardzo smutne historie o srasznych rzeczach, które wciąż dziś dzieją się we współczesnym świecie. Przyznam, że książka jest wstrząsająca. Po przeczytaniu tej serii reportaży z Tajlandii człowiek zostaje z jakąś taką bezradnością. Handel ludźmi, współczesne formy niewolnictwa, zniewalanie i ubezwłasnowalnianie - praktycznie do końca życia. To wciąż się dzieje i nic się z tym nie robi - i dlatego te  reportaże najbardziej zapadają w pamięć. Kilka reportaży obyczajowych - dla Europejczyka wszystko szokujące, ciekawe, egzotyczne, trudne do zrozumienia - bo jednak to jest zupłnie inny świat, inna kultura. Swoją drogą ciekaw jestem co Azjatów szokuje w kulturze europejskiej?

poniedziałek, 17 września 2018

Jeden

Marcin Świetlicki

Świetlicki jest jedyny w swoim rodzaju. Ten tomik, to jakby dzienik - autor prowadzi czytelnika przez pory roku, miesiące, miejsca, myśli, zdarzenia, spotkania. Wszystko jest całością, odbywa się w ciągu jednego roku.  Gdybym jednak jednym słowem spróbował powiedzieć "o czym?" - powiedziałbym "o zmianie". Przeprowadzki, rozstania, pory roku. Wszystko się zmienia, wszystko płynie. Lubię.

Przeprowadzka
z ło
do bro
 


środa, 12 września 2018

Fałszerze pieprzu

Monika Sznajderman

I znowu ważna książka. Jestem pełen podziwu dla autorki, nota bene - właścicielki wydawnictwa Czarne i żony Andrzeja Stasiuka, że zdecydowała się na publikację. Jest to historia rodziny - z obu stron - polskiej i żydowskiej, opowiedziana pięknie i szczerze. Dzieje swojej żydowskiej rodziny autorka odtwarza- na podstawie otrzymanych zza oceanu dokumentów - odkrywa kolejne postaci, ich charaktery, wizerunki, rodzinne anegdoty. Czytałem z przejęciem, a często ze wzruszeniem. Dwie rodziny i dwa światy, które jakoś w autorce się łączą, a ona je pokazuje i ocala od zapomnienia.

piątek, 7 września 2018

Księżyc. Od nowiu do nowiu

Martín Caparrós


Poruszający reportaż literacki - tak można tę książkę sklasyfikować. Caparrós porusza temat uchodźdztwa - przeprowadza siedem rozmów z bardzo różnymi ludźmi, którzy stali się we współczesnym świecie uchodźcami. Rozmowy pokazują jasno ich traumy, cierpienie i wreszcie powody podjęcia decyzji o szukaniu lepszego losu i ucieczce własnego kraju. Zapamiętałem relacje kobiety, która była ofiarą handlu ludźmi w Mołdawii, Masajki poddanej obrzezaniu, świadka wojny domowej w Liberii . Wiele w tych opowieściach cierpienia , tragedii , rozpaczy - wstrząsające historie przerywa autor swoimi rozmyślaniami, spostrzeżeniami podróżmi - jakby z innego świata. Do tego innego, lepszego świata zmierzali bohaterowie opowieści i udało im się znaleźć nowe życie - nam książka Caparrósa pozwala ich poznać, zrozumieć i  -w tym lepszym świecie - przyjąć . Ważna rzecz, zwłaszcza w Polsce powinna być czytana...

środa, 5 września 2018

Zawód: powieściopisarz

Haruki Murakami

Lubię, gdy pisarz odsłania tajemnice swojego warsztatu - czy to w osobnej książce na ten temat, czy w wywiadzie. W przypadku Murakamiego coś poszło nie tak. Lepiej jednak gdy pisze powieści, niż gdy pisze o pisaniu (choć przyznać trzeba, że o bieganiu - bo przecież biega - napisał rzecz znakomitą). Dużo w tych esejach wątków autobiograficznych, jest pisarska droga, kontakty z wydawcami, tłumaczami, agentami. Jest wreszcie nieco o pisarskim warsztacie i sposobie pracy. Jest kilka porad - pisanych z persektywy Murakamiego. Rzecz raczej wyłącznie dla fanów autora bądź dla początkujących powieściopisarzy.